...

...

,

,

Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

Ακριτικό Πόντου: Ὁ Κωσταντῆς ἐρωτοτροπεῖ



Περιληπτική απόδοση: Στο χωριό γίνεται γάμος και η Ελένη απουσιάζει. Την προτρέπουν να φορέσει τα μαύρα της και να παρευρεθεί κι αυτή. Τα μαύρα θα κρύψουν την ωραιότητα της και αφαιρέσουν της ομορφιάς της. Έτσι το κακό που θα προκαλέσει θα ναι μικρότερο. Η Ελένη περιγελά τη νουθεσία γιατί κανένα μαύρο δεν μπορεί να κρύψει την αληθινή ομορφιά της που βρίσκεται στα μάτια της. Φοράει σαλβάρι φτιαγμένο από λονδρέζικο (Αγγλικό) ύφασμα γούνα από κουνάβι, καλοκεντημένο πουκάμισο και μανίκια φερμένα από την Αλεξάνδρεια. Το ντύσιμο της συμπληρώνει με τα χαρίσματα του ουρανού, ήλιο βάζει στο πρόσωπο και λάμπει, φεγγάρι βάζει καρφίτσα στην καρδιά και κάτασπρο αστέρι ανάμεσα στα φρύδια. Πηγαίνει στο χορό και ξεκινά να τραγουδά, αναρωτώμενη τι άραγε θα ταίριαζε σε αυτήν να τραγουδήσει; Την βλέπουν οι αρραβωνιασμένοι και επιστρέφουν τα σημάδια του αρραβώνα. Την βλέπουν οι παντρεμένοι και χωρίζουν (ας το πούμε κόσμια γιατί το "κρεμίζνε" είναι ολίγον βαρύ) τις γυναίκες τους. Την βλέπει και ο Κωνσταντής και πέφτει και λιγοθυμά. Στην Μαρούλα την αρραβωνιαστικιά του απευθύνεται και της λέγει να φύγει. Αξιοπρόσεκτο πως δεν διώχνει απλά τη Μαρούλα μα για να μην μπορέσει κανείς να τον κατηγορήσει για αθέτηση λόγου αλλά και να ψέξει την τιμή της Μαρούλας δηλώνει πως δεν την άγγιξε ποτέ του.

Ποικίλα άσματα του χωριού Σταυρίν
Δημήτρης Παπαδόπουλος.
Αρχείον Πόντου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To Thalassa Karadeniz είναι ένας διαδικτυακός πολυχώρος Ιστορίας Τέχνης και Πολιτισμού με αναφορές στον Πόντο, τη Θράκη, την Πόλη και την Μικρά Ασία.

Πατρίδες σβησμένες από καιρό στον Χάρτη μα τόσο ζωντανές στην Μνήμη και στην Καρδιά.

Για μια συνοπτική πρώτη περιήγηση δημιουργήθηκαν διάσπαρτα portal στον ιστό, με συνδέσμους προς στον πολυχώρο και συνοπτικές αναφορές των επιμέρους τμημάτων του.

Μπορείτε να επισκεφθείτε το portal στο weebly , κλικάροντας την κάτωθι φωτογραφία.

..

Η μαυρο-θάλασσα υγρόν, κι ο βυθόν δίχως χώμαν, εκεί ταφίν ‘κι ανοίγεται, μνήμαν ‘κι στερεούται, εκεί κερί ‘κι άφκεται, θυμίαμαν ‘κι καίει μνημόσυνον ‘κι γίνεται, και σταυρόν ‘κι καρφούται…

.

.